Het komt regelmatig voor dat ik mijn boodschappen laat bezorgen of dat ik langs een pick-up point van de supermarkt sjees. Is ooit uit nood ontstaan, maar eigenlijk vind ik het echt rete praktisch. Is niet eens duurder, want ik kien het zo uit dat bezorging of ophalen gratis is. Het enige vervelende is dat je vantevoren alles moet bestellen en het nog wel eens voor komt dat je iets vergeet. Vandaag had ik dat met feta. Ik wilde een spinazie feta quiche maken en dat is vrij kansloos zonder feta. Na eerst dertig andere opties te hebben overwogen, liet ik mijn man uit zijn werk toch maar even langs de super scheuren. We aten daardoor iets later, maar dat was het dubbel en dwars waard!
Boodschappen bij elkaar klikken
Dat boodschappen bestellen is dus begonnen toen ik net bevallen was. Ik had geen puf om naar een supermarkt te gaan en tijd was er eigenlijk ook niet. Albert Heijn had net een mooie aanbieding voor een bezorgbundel en zo profiteerde ik een jaar lang van zeer goedkope bezorging.
En wat een feest zeg. Ik werd al snel bedreven in het bij elkaar klikken van de boodschappen en twee keer per week stond er een bezorger op de stoep met mijn bestelde spulletjes. Het liep als een tierelier en langzaamaan begon ik de bezorgers ook te ‘kennen’. Zo nu en dan ging er wat mis, maar dat zette Appie altijd snel weer recht. (Okee, niet helemaal waar, ik heb één keer zelfs met een advocaat moeten dreigen, maar uiteindelijk werd het gefixt.) Over het algemeen was ik er erg blij mee.
Slenteren door de supermarkt
Maar, zoals met alle nieuwe dingen, er kwam een sleur in. Ik miste het slenteren door de supermarkt en stante pede bedenken wat ik wilde gaan eten. Die sporadische keer dat ik dan eens in een supermarkt was zag ik dat er allerlei nieuwe producten waren die je online niet kon bestellen. Ook kwam het steeds vaker voor dat een bepaald product niet geleverd kon worden. En daar krijg je dan middernacht een mail over terwijl je om 8 uur de volgende ochtend je boodschappen verwacht. Kon ik alsnog langs een super.
Na vele, vele telefoongesprekken, mails en chatgesprekken met alle lagen van de Zaandamse klantenservice, was ik het zat. De bundel was bijna afgelopen en ik besloot weer lekker zelf boodschappen te gaan doen. Heerlijk op zaterdagmorgen. Even langs de super, de bakker en de slager. Ik zag het al helemaal voor me, dat romantische beeld.
De werkelijkheid was echter anders. Het was iedere zaterdagochtend weer een gedoe met de kleine. Het was iedere zaterdagochtend stressen en rennen door de winkel. Het was iedere zaterdagochtend thuiskomen en iets vergeten zijn… zucht.
Plus voor Plus
Inmiddels bestel ik mijn boodschappen weer online. Dan eens bij Albert Heijn (het assortiment blijft daar toch het fijnst), dan bij de Jumbo en sinds kort ook bij de Plus. Die laatste bevalt me ook prima. Vooral omdat de bezorging geregeld wordt door de winkel hier uit de buurt. Hebben ze een artikel niet, dan krijg je een vervangend product (als je aangeeft dat je dat wilt tenminste). De kratjes zitten niet lomp ingepakt, de bezorger is vrolijk en waarschijnlijk minder onderbetaald dan zijn collega’s van de Ap en een probleem wordt met één belletje direct opgelost.
Het enige is dat mijn hoofd nog steeds een zeef is en ik vaak in de overtuiging ben iets te hebben besteld, terwijl dat niet zo is. Zoals met de feta dus. Maar gelukkig is er nog een fysieke winkel waar mijn man langs kan gaan en zo aten wij alsnog deze verrukkelijke quiche!
Wat gaat erin (∅ 24 cm):
- 6-7 plakjes hartige taartdeeg
- 500 gram verse spinazie
- 1 ui
- 2 teentjes knoflook
- 100 gram champignons
- 1 rode paprika
- 75 gram feta
- 30 gram pijnboompitten
- 4 eieren (L)
- 125 ml crème fraîche
- 1-2 eetlepels paneermeel
- handje geraspte belegen kaas
- paar partjes zongedroogde tomaatjes
- snuf gemalen peper
- 1-2 theelepels Provençaalse kruiden (naar smaak)
- olijfolie
Hoe maak je het:
Leg de plakjes taartdeeg op een bord om te ontdooien. Vet de springvorm in met een beetje olie. Verwarm de oven voor op 200 graden.
Snipper de ui en de knoflook. Verwijder de zaadlijst van de paprika en snijd in stukjes. Maak de champignons schoon en snijd in plakjes.
Verhit een scheutje olie in een wokpan en laat de spinazie hierin slinken. Laat uitlekken in een vergiet. Doe opnieuw wat olie in de pan en fruit de ui en knoflook glazig. Bak vervolgens de paprika en champignons mee.
Bedek de springvorm met de plakjes taartdeeg, laat een beetje overlappen en druk goed aan. Prik wat gaatjes in de bodem en bestrooi met circa 1 eetlepel paneermeel.
Klop in een kom de eieren luchtig met de crème fraîche en de kruiden.
Meng de spinazie met het groentemengsel en een eetlepel paneermeel. Verdeel het mengsel over de bodem van de quiche. Strooi hierover de pijnboompitten en brokkel de feta eroverheen. Giet vervolgens het eimengsel over het geheel zodat alles onder staat. Leg was partjes zongedroogde tomaat bovenop (beetje in het eimengsel drukken, anders verbranden ze) en strooi de geraspte kaas erover.
Bak in circa 25 minuten goudbruin en gaar.
