Bakken uit een pakje, voor sommigen is het een doodzonde, voor anderen een uitkomst. Vroeger bakte ik ook altijd uit pakjes, maar dat was puur omdat ik dacht dat het zonder voorgeprepareerde mix te veel gedoe was. Inmiddels weet ik wel beter. Toch vond ik het een leuke uitdaging de Bananabread bakmix van Leev uit te proberen. En het resultaat viel me mee. Alhoewel ik niet overtuigd ben.
Uit Pauline’s Keuken
In februari 2019 lanceerde de foodblog ‘Uit Pauline’s Keuken’ een bakmixenlijn in samenwerking met Leev. Ik ben fan van Pauline’s recepten en maak regelmatig haar recept voor healthy bananabread. Heel fijn recept is dat. Dus ik was best enthousiast toen ik de bakmixenlijn op de markt zag komen. Helemaal toen ik mij kon aanmelden om de mixen uit te proberen.
En daar was het mailtje dat ik geselecteerd was om de mixen te testen, hoe leuk! Het pakket volgde al snel. Daarin zaten alle vier de mixen: bananabread, carrot cake, chocochip cake en appel kaneel cake. Ik besloot te beginnen met het testen van de bananenbrood mix, aangezien ik zo het beste kan vergelijken met het originele recept.
Gezonder Genieten
Het thema van de bakmixen is Gezonder Genieten. De cakes die je maakt met de mixen zijn meer verantwoord omdat er minder suiker aan toegevoegd is dan bij andere bakmixen. Ook zijn de cakes lactosevrij en bevatten ze weinig verzadigde vetten. Daarnaast worden de producten van Leev gemaakt van biologische ingrediënten en wordt een deel van de winst in de Leev foundation gestopt. Deze organisatie investeert in goede doelen en in de minder bedeelden van ons land.
Goed, daar ging ik dan. Bij de mix moest ik nog toevoegen: bananen, eieren en dadels. Al zou je die laatste weg kunnen laten. Mijn advies is ook om dat te doen, het voegt werkelijk niets toe naar mijn idee. Maar ik houd dan ook niet zo van zoet. Zelf voegde ik nog gehakte nootjes en pure chocolade toe. Dit voeg ik ook altijd toe aan het originele recept, heel lekker!
Banaanflatsen aan de muur
De instructie begint met het voorverwarmen van de oven op 175 graden. Ho wacht, ‘boven- en onderwarmte’. Waarom? Ik ben hetelucht gewend bij Pauline’s recepten. Maar goed, klein detail. Gewoon 10% er af en dan moet het ook goed komen. Dus ik zette de oven op 160 graden.
Vervolgens lees ik “pureer de bananen met de dadels glad met een staafmixer”. Hierbij heb ik twee tips: hak de dadels eerst in stukjes (en week ze eventueel in water) en gebruik geen staafmixer. Althans, niet in combinatie met een mengkom. Tenzij je de banaanflatsen graag van de muur likt.
Maar goed, de rest verloopt soepeltjes en al snel staat de cake in de oven. Ik heb de wekker op 50 minuten gezet, want ik ken mijn oven. Na een kleine drie kwartier werp ik een blik op het baksel en ik schrik me een hoedje. De cake is zowat tegen het plafond van de oven gerezen! En er zit een flinke scheur in de bovenkant. Was 160 toch nog iets te warm.
Beetje zompig
Een paar minuten later is de cake mooi gaar en haal ik hem er uit. Het ruikt heerlijk, maar wat is dat voor geur? Ontbijtkoek? Ik kijk op de ingrediëntenlijst: koekkruiden. Aha, die ruik ik dus. Ik pulk de cake uit het blik om hem af te laten koelen. Hierbij wil ik wel zeggen dat ik altijd een bakpapiertje in het cakeblik doe. Invetten werkt bij mij niet. Ik kan er nog zoveel vet in doen, het koekt áltijd aan! Dus zo’n bakpapiertje biedt uitkomst. Kun je de cake ook beter lossen na het bakken.
Ongeduldig wacht ik tot de cake voldoende is afgekoeld en snijd een plakje af. Hij ziet er netjes uit. Goed gerezen, dus niet zo compact waardoor het meer een steen is. En dan de eerste hap… mwah. De cake is zompig en de smaak van de koekkruiden overheerst nogal. Ook is de korst wat droog, maar dat kan door de stand van mijn oven komen. ’s Avonds laat ik mijn man proeven. “Wat vind je er van?” “Beetje zompig. En ik proef amper banaan.” Zelfde conclusie dus.
Conclusie
Ben je nu niet zo’n bakheld en houd je van gemak? Dan is zo’n pakje wellicht wat voor je. Maar eerlijk gezegd: normaal voeg ik speltmeel (soms in combinatie met amandelmeel), bakpoeder en kaneel toe. In de bakmix zit ook zout, maar dat voeg ik zelf nooit toe. Het versterkt de smaken wel, maar in dit geval versterkt het nogal de smaak van de koekkruiden, vind ik. Qua luchtigheid doet het niet heel veel in cake, dat is meer bij brood. Zo’n pakje kost best wat en is tot nu toe alleen bij Albert Heijn of Leev te koop. Een pak speltmeel of -bloem is echt veel goedkoper. Zelfs als je er voor de helft amandelmeel aan toevoegt ben je nog goedkoper uit.
Dat je er nog verse ingrediënten aan toe moet voegen vind ik niet meer dan logisch. Ik zou geen bananenbrood willen maken met bananenpoeder. En bij een gewone cakemix moet je ook nog eieren en boter enzo toevoegen.
Qua smaak vind ik het ook geen groot succes. Het is op zich best lekker, maar niet mijn smaak. Maak je het zelf dan kun je het helemaal naar eigen idee aanpassen. Ik ben niet zo’n fan van de koekkruiden.
Ik vind zo’n pakje dus echt geen toegevoegde waarde. Dat Pauline hiermee op de markt komt snap ik dan wel. A) Het brengt geld in het laatje en B) het is beter dan de andere bananenbrood mixen in de winkel. (Binnenkort maak ik trouwens daar nog een vergelijking mee.) Persoonlijk zou ik als foodblogger liever hebben dat mensen de recepten van mijn website maken. Maar misschien is dat de reden dat ik geen blog zoals Uit Pauline’s Keuken heb 😉
Mooie onderbouwde recensie hoor! Ik koop toch al geen pakjes om cake te bakken maar nu weet ik zeker dat ik niets mis 😉
Dankje, ik houd van eerlijkheid. En niet van pakjes, haha!
Mooie eerlijke en nuchtere recensie. Gebruik zelf nooit pakjes, behalve voor de pudding van mijn mama en dat voelt altijd fout hahaha. De banaanflatsen aan de muur ik zie het helemaal voor me.
Haha, sommige dingen zijn toch wat nostalgisch uit pak hè 🙂 Dankjewel voor je leuke reactie!
You had me at “Tenzij je de banaanflatsen graag van de muur likt”…top review! Heerlijk eerlijk, maar zonder de pakjesmensen tekort te doen 😊
Bedankt voor de recensie, ik heb toevallig zelf vandaag 2 verschillende bakmixen van de serie gebruikt en ze vielen allebei totaal niet in de smaak. (Klas van 27 kinderen waarvan er maar 6 het lekker vonden)